Het begint te schemeren, het bos ontwaakt en de vogels fluiten extra luid. Waarschijnlijk uit enthousiasme omdat de heide zich van haar allermooiste kant laat zien. Althans dat is de hoop die wij hardop aan elkaar uitspreken.
Samen met mijn klanten loop ik op dat moment door het donkerste gedeelte van het bos op weg naar de open vlakte. Een ree steekt angstig het pad over. Verderop spotten we het silhouet van een paar wilde koeien. Goed nieuws, want het is de witte mist op de achtergrond die het silhouet zo duidelijk maakt. Het dichtgegroeide bos maakt steeds meer plaats voor de open heide. We zien nu dat de mist van de nacht aan het optrekken is en zoetjesaan plaatsmaakt voor de rijzende zon. Het blauwe uurtje is op haar allermooist, want de dauw absorbeert het paars nog eens extra. Dit terwijl de pastelkleuren van de lucht optimaal rijmen met het paars van de heide, dat grofweg alleen van half augustus tot half september te zien is.
We zijn getuigen van een natuurwonder. Een sprookjesachtig decor dat ook nog eens met de minuten verandert. Sierlijke bomen onthullen zich boven de laaghangende nevel. Even later voegt de laagstaande zon een oranje tint toe aan het schilderachtige landschap. Zonnestralen maken het plaatje compleet. Dit is sprookjesland.
